Blog 2 - Eerste Week

14, 15, 16, 17 ... 18 muggenbeten! En heus geen kleintjes, nee enorme joekels! Het is net of ze mutantenmuggen hebben hier, die s'nachts met luide oerkreten langs komen racen. En de klamboe die muggendodend hoorde te zijn? Dat is geloof ik hun nieuwe verzamelplek om uit te rusten en een drankje te consumeren na een lange dag. En het drankje ben ik! Doodslaan werkt ook niet, dit zijn snelle en getrainde militairen die hun begin en einddoel in vizier hebben, aanvallen en (helaas) zelden missen. En net bij de verjagingspoging loopt er net iemand binnen dus eindig ik er uit te zien alsof ik een mislukte ritueel dans aan het doen ben. "Uhhm, er was een mug?" Terwijl de ander de kamer rond kijkt die nu een grote puinhoop is van mislukte aanvallen. De azaron helpt trouwens ook niet tegen de ongelofelijke jeuk die je krijgt, helaas. Indiase muggen zijn dus onsterfelijk!

Ook komen er aapjes de kamer in als je de deur niet dicht doet s'avonds en werden we gister gebeld dat als we het huis uit gingen we moesten oppassen omdat er een slang lag te slapen, midden op de weg. "IEK!". Nederlandse slangen vind ik nog wel schattige hagedissen. Indiase slangen ? Not so much. In Nederland hebben wij huisdieren zoals honden, katten, konijnen, ratten, muizen en extremere liefhebbers hebben geiten of koeien. Of nog extremer: de slang. Hier lopen al die beesten overal over de weg rond. Koeien mogen zelfs op de snelweg. De auto's moeten gewoon remmen: de koe is heilig. Het is soms spannend maar geeft ook wel een huiselijke sfeer op straat, dus ik vind het wel gezellig.

Het is makkelijk om contact te leggen met de meeste mensen, deels omdat ik alleen benen erg open, deels omdat elke blanke hier opvalt en dat meteen een band schept zo van "hè, jij ook hier?". De enige waar moeilijker contact mee is te leggen is de bewoners van de "community" verderop, Auroville: een sekte waar iedereen al zijn eigendommen deelt. Alle bewoners zijn vaak druk bezig met gewoon van A naar B komen en lijken niet erg geïnteresseerd in nieuwe contacten (van mensen buiten de "ville"). Toch is er wel veel activiteit! Er zijn vele cursussen te volgen die eigenlijk zijn bedoeld voor de bewoners en hun gasten maar je kan wel een pas lenen van een bewoner of met een bewoner meekomen. De bewoners zijn enorm zweverig en als het lukt contact te maken, ook heel vriendelijk. Ik hoop dan ook snel een cursus te kunnen volgen bij een van de centers.

De verschillen hier blijven zo enorm. In alles! In geld: 1000 Rupi is 14 euro en voor 2000 Rupi heb ik in mijn homestay voor 1 maand ontbijt en avondeten. Dat was nog even spannend want toen ik hier begon bleek dat mijn bankpas het niet meer deed. Oeps! Toen geld laten storten op rekening van een huisgenootje, dat ik nu heb ontvangen. 20 Februari heb ik weer een pasje, hopen dat die werkt!

In cultuur: hier zijn vrouwen van top tot teen bedekt, met the occasional blote arm, terwijl de man topless in een minirok rondloopt en poept in riviertjes langs de weg. Ik heb zelfs als een man in een zelfgemaakte string zien rond paraderen. Ook regelt de man hier alles en doet de vrouw het huiselijke werk, lekker ouderwets. De vrouwen zijn een kei in koken, of je nou 1000 of 100 Rupi betaald, kwaliteit eten staat garant. Het meeste spicy rood vind ik tot mijn grote verbazing ook niet erg hier, zelfs wel lekker! Het hoort gewoon echt im de recepten die ze hier maken. Toch vind ik het heerlijk af en toe een vrouw in sari en al achter het stuur op de motor te zien met haar sjaals achter zich wapperend als superwoman. Veel van hen worden enorm ondermijnd door hun man dus zo iets zien geeft me toch de hoop dat ze ook onafhankelijk kunnen zijn.

Het is een achtbaan van verschillen, emoties, activiteiten, alles! Ik doe dus ook heel voorzichtig, alleen dingen die goed voelen. Gelukkig helpt mijn mooie buurt en gezellige kamer daarbij, ook al is het bed echt van staal en is er geen warm water. Warm water is hier gelukkig ook niet gewild! Niks lekkerders dan een koude douche na een tropische dag. Het fijne hier vind ik ook dat ik heerlijk mijn eigen gangetje kan gaan, op mijn eigen tempo. Lekkere afspeellijst aan op de iPod en even een wasje doen, met de hand.

So long my friends